"Γαλήνη" Λίγη αρμονία/ λίγη ειρήνη/ γύρεψα παντού/ στους ανθρώπους/ του κόσμου./ Γιατί μου στερείς,/ υπέρτατο φως μου,/ του σούρουπου τη γλυκιά γαλήνη;/ Λίγο να ξαποστάσω/ στου δρόμου τη μέση,/ πριν πάλι κινήσω/ μοναχή μου,/ το ταξίδι που προχάραξε/ η ζωή μου,/ όταν ύστατη αυλαία θα πέσει. (από τη σελ. 30 του βιβλίου)