Με την εμπνευσμένη συντροφιά της ζωηρής παρατήρησης κι ενός άγραφου σημειωματάριου, ο μοναχός κι ανώνυμος ήρωας αυτού του βιβλίου, επανέρχεται ράθυμα στη μουντή πρωτεύουσα κατόπιν θερινών διακοπών, με πρωταρχικό μέλημα να επαναπροσδιορίσει τον απολησμονημένο εαυτό του, έπειτα από μια κρίσιμη συγκυρία της ζωής του. Με εφαλτήριο την αυτογνωσία, που όλοι ανεξαιρέτως κι ανελλιπώς επιδιώκουμε, καθώς και τα θεμελιώδη ερωτήματα που περιφέρουμε μαζί μας αενάως αναπάντητα, ο ήρωας πλανιέται άσκοπα, μα άκοπα, στο μισοκοιμισμένο ακόμη από το θέρος κλεινόν άστυ της Αθήνας, συνδιαλεγόμενος μαζί του μέσω των γοητευτικών ή αποκαρδιωτικών στιγμιότυπων, που τον προϋπαντούν απρόσμενα στις αρίφνητες σχισμές του καθημερινού. Ένα απέριττο μυθιστόρημα, για τον άνθρωπο που δεν κάμπτεται να ανασκαλεύει την εύθρυπτη ομορφιά, κάτω από το αδιάφορα τσιμεντένιο περιτύλιγμά της, που αποζητά τη χαμηλόφωνη ανθρωπιά στα πιο πολύβουα μέρη, που επιθυμεί να διαφυλάξει ασίγαστη τη φλόγα της νόησης ενάντια στον ολοένα θεριεμένο άνεμο της σύγχρονης ανοησίας, εκείνον που δεν επαναπαύεται στις κατευναστικές βεβαιότητες κι ασπάζεται άφοβα τη μοναχικότητα για να αγκυροβολήσει στην πολυπόθητη αλήθεια της λυτρωτικής ελευθερίας.