H σύγχρονη γυναίκα, συνήθως, είναι "κόρη του πατέρα", δηλαδή τέλεια προσαρμοσμένη σε μια αρσενικά προσανατολισμένη κοινωνία. Είναι εγκλωβισμένη στις υποχρεώσεις που της επιβάλλει η πατριαρχική κουλτούρα και αποξενωμένη από την ουσία της θηλυκής της καταγωγής.
Ωστόσο, παρότι καταπιεσμένο ή και παρεξηγημένο, το θηλυκό αρχέτυπο διαθέτει μια αδιαμφισβήτητη δύναμη, κάνοντας αισθητή την παρουσία του σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Μπορεί η θηλυκή υπόσταση της θεότητας να παραγράφηκε ή να υποτιμήθηκε, ακόμη και με παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, εν τούτοις λειτουργεί δυναμικά στο ασυνείδητο και μας καλεί να εξερευνήσουμε τα βάθη του.
Η "κάθοδος στη θεά" δεν είναι παρά ένα ταξίδι αναζήτησης και συνειδητοποίησης, ένα ταξίδι που οδηγεί σε μια βαθύτερη γνώση του εαυτού και του κόσμου μας