-...

Ένας χάρτης κειμένων που απλώνεται γεωγραφικά από τη Γαλλία και τη Γερμανία μέχρι την Ιταλία και την Ελλάδα, εκτείνεται χρονικά από τους ύστερους μεσαιωνικούς χρόνους μέχρι την εποχή του Μπαρόκ, του Μοντερνισμού και τη σύγχρονη εποχή (τέλη του 20ού αιώνα) και περιλαμβάνει αρκετά λογοτεχνικά είδη της ευρωπαϊκής γραμματείας: λαϊκό παραμύθι της προφορικής παράδοσης (Ελλάδα), παραμύθι λογοτεχνικά επεξεργασμένο (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία), συμβολιστικό δράμα (Γαλλία), συναξαριακή αφήγηση (Ελλάδα), δραματικά κείμενα λαϊκών-θρησκευτικών παραστάσεων (Γαλλία, Ιταλία), έμμετρο μυθιστόρημα (Γαλλία) και αφηγηματικό ποίημα (Ιταλία)....

-...

Είναι ο κόσμος ένα θέατρο και όλοι εμείς ηθοποιοί που παίζουμε κάποιους ρόλους; Πού τελειώνει η θεατρική πλαισίωση και πού αρχίζει η "πραγματικότητα"; Ποια όρια μπορούν να τεθούν στη θεατρική πράξη; Πώς μπορεί η θεατρικότητα της ζωής να συμβάλλει στη διάνοιξη και την εμβάθυνση της ατομικής και της κοινωνικής εμπειρίας μας; Πώς συμβιβάζονται ο ενικός χαρακτήρας της θεατρικής παράστασης, η ενθαδικότητα και η παροντικότητά της, με τις αξιώσεις της θεατρικής ιστορίας για επιστημονική γνώση; Ποιες είναι οι νέες τάσεις του μεταμοντέρνου (ή μετα-δραματικού) θεάτρου, που θέτουν σε αμφισβήτηση το δραματικό κείμενο; Πώς συγκροτείται επιστημολογικά η θεατρική κριτική και πώς μπορούμε να την κρίνουμε; Αυτές είναι κάποιες από τις "Σκηνές της θεωρίας" που εκδιπλώνονται στο βιβλίο αυτό και μας βεβαιώνουν ότι οι θεωρίες όχι μόνο δεν παρέρχονται, αλλά ριζώνουν βαθιά μέσα στη σκέψη μας, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιούμε, και προσδιορίζουν τη στάση μας απέναντι στην επιστημονική ή την καλλιτεχνική μας δραστηριότητα....

Στόχος του βιβλίου είναι η θεωρητική προσέγγιση του θεατρικού κειμένου και ειδικότερα η μελέτη εκείνων των διαδικασιών μέσω των οποίων το κείμενο υπερβαίνει το επίπεδο του πρόδηλου νοήματος και ανοίγεται στον κόσμο του βιώματος και του λόγου, ενδιάθετου και εκπεφρασμένου....

Η "Άμμος του κειμένου", γιατί κοιτώντας κανείς τα βιβλία που έχει διαβάσει, τα έργα στα οποία έχει βαδίσει και περιπλανηθεί πριν από αρκετά χρόνια, έχει την αίσθηση της άμμου στα χέρια, καθώς αυτή κυλάει γοργά και προδοτικά, για να χαθεί στον αέρα....

Τα "Φαντάσματα του θεάτρου" αποτελούν τον τρίτο τόμο των Σκηνών της θεωρίας....

Σε όλες τις μεγάλες στιγμές του θεάτρου υπάρχει ένας φιλοσοφικός πυρήνας που το εμπνέει και διαμορφώνει τις σκηνές του....

Στόχοι αυτού του βιβλίου είναι το άνοιγμα της ανθρωποκεντρικής σκέψης προς τη ζωικότητα που μπορεί να προκαλέσει η σκηνή ως εργαστήριο ενσώματων ιδεών και ο διάλογος μεταξύ της θεωρίας του θεάτρου και της performance,

Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται)....

Στον τόμο αυτόν φιλοξενούνται τέσσερα παλαιότερα μελετήματα, έκτων οποίων τα δύο έχουν προδημοσιευτεί, ενώ τα άλλα δύο είχαν αποτελέσει τον κορμό μιας τριετούς φιλοσοφικής έρευνας στα πλαίσια των

Η σύγχρονη ελληνική δραματουργία, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, πορεύεται προς ένα θέατρο ουσίας, μακριά από τη σαγηνευτική αναχώρηση και τους αληθοφανείς αντικατοπτρισμούς που παρέχουν εν δαψιλεία η τηλεοπτική και η ψηφιακή εικόνα...

Η κριτική θεάτρου δεν είναι μια ευκαιριακή και ληξιπρόθεσμη διατύπωση θεωρητικού λόγου, αλλά μια βάση για έναν διάλογο στο πέρασμα του χρόνου μεταξύ κριτικού και καλλιτεχνών...

Η έκδοση Οι Μυκήνες δεν ήταν το παν...