Η κοινωνική ανάπτυξη, όπως και η κοινωνική προστασία, στηρίζονται σε διευθετήσεις μεταξύ των γενεών. Αυτές οφείλουν να βασισθούν σε μια μορφή αλληλεγγύης, η οποία θα στηρίζει μια δίκαιη διανομή των υποχρεώσεων των γενεών του παρόντος και του μέλλοντος. Ο χρόνος, λοιπόν, είναι μια σημαντική συνιστώσα στην έννοια της κοινωνικής προστασίας. Παράλληλα, η έννοια της ανάπτυξης πρέπει να έχει την διάρκεια και την βιωσιμότητα ενσωματωμένες. Η οικονομική ανάπτυξη συμπεριλαμβάνει την έννοια της ενδογενούς ανάπτυξης, η οποία στηρίζεται στην τοπική της συνιστώσα. Σε τι παράγοντες πρέπει να στηριχθεί η ανάπτυξη ενός τόπου, για να επιτρέψει αυτή, στους κατοίκους και στους τοπικούς θεσμούς και τις παραδόσεις να συνεχίσουν στο χρόνο; Μια τέτοια ανάπτυξη οφείλει να είναι ριζωμένη στον Τόπο, να εκφράζει τις ιδιαιτερότητες του, την ταυτότητα, δηλαδή, της περιοχής και στους μηχανισμούς, οι οποίοι μπορούν να κρατήσουν και να ανανεώσουν τις κοινοτικο-οικονομικές δραστηριότητες σ αυτόν. Η οικονομική βιωσιμότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική βιωσιμότητα, την ένταξη, δηλαδή και ενσωμάτωση, μέσω της εργασίας, στην κοινότητα. Ο στόχος της ισότητας και των ίσων ευκαιριών στην πρόσβαση στους πόρους και στην εργασία για τα μέλη των κοινωνικών τάξεων, και των κοινωνικών στρωμάτων, αλλά και των Όμάδων (εδώ συμπεριλαμβάνουμε αυτούς που είναι κοινωνικά αποκλεισμένοι ή χωρίς τις αναγκαίες επαγγελματικές δεξιότητες για την αγορά εργασίας) αποτελεί ένα αντικειμενικό σκοπό, που πάντα είναι ζήτημα πολιτικής και φυσικά διαφέρει από χώρα σε χώρα. Ο τόμος αυτός είναι μια προσπάθεια να αρθρωθεί ο λόγος για την κοινωνική ανάπτυξη και την κοινοτική συνοχή, με μια σειρά διεθνών ερευνών, που προσεγγίζουν, επίσης, τον ρόλο που διαδραματίζει το φύλο, οι γυναίκες, το κοινωνικό κεφαλαίο και η άτυπη οικονομία στον κοινωνικό μετασχηματισμό στις αναπτυσσόμενες κοινωνίες.