«Δεν είχε την ψευδαίσθηση ότι θα καταφέρει να τους σκοτώσει όλους. Ήθελε όμως να διαλύσει τον αρχηγό τους. Αυτόν που θεωρούσε υπεύθυνο για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Δεν ήθελε απλώς να τον εξολοθρεύσει. Ήθελε να τον ξεσκίσει. Τόσο μίσος ένιωθε μέσα του εκείνη τη στιγμή.» Στην Ταρτάρεια οροσειρά, κάτι σάπιο γεννήθηκε. Κάτι που θα προκαλέσει πολύ πόνο. Αυτή είναι η ιστορία του Μελλάου, του «κοκκινοτρίχη», ενός φιλήσυχου ανθρώπου που, έχοντας κουραστεί από τη βουή της μεγαλούπολης, αποφάσισε να στήσει το σπιτικό του σε μια απομακρυσμένη φάρμα, μακριά από όλους. Δεν ήθελε επαφές με πολύ κόσμο. Δεν είχε καμία διάθεση για αντιπαραθέσεις, ασυμφωνίες, αψιμαχίες. Το μόνο που ήθελε ήταν να έχει την ηρεμία του, να εκτρέφει τα λίγα πρόβατά του και να φροντίζει τα λίγα σπαρτά του. Αυτή είναι η ιστορία του κοκκινοτρίχη αολυκάνθρωπου, ενός πλάσματος απορημένου με την ίδια του την ύπαρξη, που άφησε στην άκρη την έλλογη σκέψη, προκειμένου να ακολουθήσει τα νεοαποκτηθέντα ζωώδη ένστικτά του. Πρόκειται για ένα ον που τον μαύρο εγκέφαλό του κατακλύζουν αποκλειστικά σκέψεις μίσους, οργής και καταστροφής, οι οποίες καθοδηγούν τις πράξεις του, δίχως αναστολές και δισταγμούς. Την ημέρα που πέθανε ο ένας, γεννήθηκε ο άλλος. Ο ένας ΕΙΝΑΙ ο άλλος. Αυτή είναι η ιστορία του(ς).