Πίσω από στρώματα φθοράς μ έκπληξη αναγνώρισα το κορίτσι-κλόουν που μ έθελγε χορεύοντας πριν από είκοσι χρόνια. Εσύ λοιπόν... ακόμη εσύ! Μα τότε ήσουν μια ξένη ένα ξωτικό που κυνηγούσα στον νυχτερινό ουρανό πάνω από τις ταράτσες της Αθήνας. Ενώ τώρα η θλίψη αυτή στα μάτια σου καθρεφτίζει τη δική μου. Και πιο βαθιά, πιο επώδυνα σε θέλω.