Στον εξελικτικό κύκλο της ζωής, η ανάγκη για κοινωνική και επαγγελματική αναρρίχηση στην όποια κορυφή επιτυχίας και καταξίωσης φαντάζει νομοτελειακή. Όμως, για διαφορετικούς για καθέναν λόγους, άλλοι μένουν στην εκκίνηση, άλλοι σκαρφαλώνουν, αλλά ποτέ δε φθάνουν, άλλοι φθάνουν, αλλά δεν παραμένουν για πολύ σ αυτήν. Έτσι απομένουν οι αριθμητικά λιγότεροι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι κατάφεραν και να φθάσουν και να παραμείνουν σ αυτήν. Μέσα σ αυτό το σχηματικό λόγο ξετυλίγεται ο χρονικό της διαδρομής του ήρωα του βιβλίου. Ο αναγνώστης, μέσα από τις σελίδες του, έχει το ερέθισμα να υποκατασταθεί στη θέση του και -αφού νοσταλγικά την αναπολήσει- να εκτιμήσει τη δική του διαδρομή.