Το όνομα του Ισοκράτη, ενός από τους επιφανέστερους ρήτορες της κλασικής περιόδου, συνδέθηκε με το ιδανικό του για τη ρητορική παιδεία και την Πανελλήνια ιδέα, την ιδέα της συνένωσης των Ελλήνων. Μέσα από την αντιπαράθεσή του με τον Πλάτωνα αναδείχθηκε η ιδιαίτερη συμβολή του τόσο στη ρητορική όσο και στη φιλοσοφία. Για την ακρίβεια, στον Ισοκράτη η φιλοσοφία είναι το όχημα για την επίτευξη της ορθής κρίσης και ο ίδιος -αν και ρήτορας- προτείνει μια εκπαιδευτική φιλοσοφία που θα γεννήσει τον φωτισμένο ηγέτη, ο οποίος θα υπηρετήσει την Πανελλήνια ιδέα. Αυτή η φιλοσοφία της πράξης που συνεργάζεται με τον ρητορικό λόγο προβάλλει την κοινωνικο-πολιτική της διάσταση μέσα στους εξεταζόμενους Κυπριακούς λόγους, δηλαδή τους λόγους Ευαγόρας, Προς Νικοκλέα, Νικοκλής ή Κύπριοι και Προς Δημόνικον. [...]