Ένα βιβλίο που ήρθε να ταράξει τα νερά των βυζαντινών σπου­δών. Ο Anthony Kaldellis επανασυνδέει το Βυ­ζά­ντιο με τις ρω­μαϊ­κές του ρίζες και καταδεικνύει ότι από τον πέμπτο μέχρι τον δω­δέ­κατο αιώ­να μ.Χ. η Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ή­ταν ου­σι­αστικά μια πολιτεία όπου η εξουσία ασκείτο εν ονόματι του λαού, και μερικές φορές από τον ί­διο τον λαό. Η Πολιτεία της Νέ­ας Ρώμης α­πο­καθιστά ένα λι­γό­τερο απολυταρχικό/θεοκρατικό και περισ­σό­τερο λα­ϊ­κιστικό Βυζάντιο, του ο­ποίου οι ελ­­­λη­νό­φωνοι πολί­τες θε­ω­­­ρού­­­­σαν εαυτούς κανονικότατους ρωμαίους, όχι λιγότερο από ό,τι οι λα­τι­­νό­φωνοι «πρό­γονοί» τους. Ο Kaldellis δείχνει ότι η ιδέα του Βυζαντίου ως μιας άκαμπτης θεο­κρατίας είναι πα­ραπλανη­τι­κή κατα­σκευή μεγάλου μέ­ρους της δυτικής ιστορι­ο­γραφίας.