[....

-...

-...

Είναι οι Κόκκινες Νύχτες, είναι τ αγόρια και τα κορίτσια και οι τρέλες και τα μπαρ που ανήκουν στις Κόκκινες Νύχτες....

-...

-...

-...

-...

Ο Guy Debord (1931-1994) υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ανατρεπτικά πνεύματα του περασμένου αιώνα....

-...

Οι εκδόσεις "Οξύ" γιορτάζουν την επέτειο των 40 ετών του σημαντικότερου νεανικού κινήματος και κυκλοφορούν ένα βιβλίο αφιερωμένο στον Μάη του 68....

Η Ποίηση είναι ένας παρατεταμένος στεναγμός....

"Ο Μάης του 68 ήταν εκείνη η κομβική στιγμή στο βιβλίο της Ανησυχίας του εικοστού αιώνα, που μπόρεσε να συνοψίσει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα όλες τις κρίσιμες απειλές εναντίον ενός καταρρέοντος πολιτισμού....

Ένα πρωτότυπο, πρωτοποριακό βιβλίο, το "Ω!" του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη και του Πάρι Κούτσικου, επιχειρεί με επιτυχία γοητευτική έναν συνδυασμό λόγου και εικόνας, γραπτής ποίησης και φωτογραφικής περιπλάνησης....

-...

Κύλησαν οι στιγμές, οι ώρες, οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια....

Η Φιλία είναι το Βαρύ Πυροβολικό που γκρεμίζει τα απανταχού Σινικά Τείχη της ανοησίας....

"Ο Φοίβος ήπιε μια γουλιά, άφησε το τσιγάρο να καίγεται στο σταχτοδοχείο, σηκώθηκε από τον μαύρο καναπέ, τράβηξε τις κουρτίνες, έβαλε στο πικάπ τα ταξίμια του Ιορδάνη Τσομίδη....

Υπάρχουν επαναστάτες που από μόνοι τους αποτέλεσαν μιαν ολόκληρη Κεντρική Επιτροπή (κλασικό παράδειγμα: ο Γκυ Ντεμπόρ)....

Στο βιβλίο παρουσιάζονται τα κινήματα της πρωτοπορίας που άρχισαν να συγκροτούνται και να δρουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο....

Οι πληροφορίες που ο ίδιος ο Debord μάς παρέχει για τα πρώτα χρόνια της νιότης του είναι λιγότερο φειδωλές....

...

Υπάρχει μια προσωπικότητα, μια εμβληματική μορφή του εικοστού αιώνα, ένας επαναστάτης, συγγραφέας, καλλιτέχνης....

Ο Bob Dylan τραγούδησε και τραγουδάει στη γλώσσα του Μεγάλου Βάρδου, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, και του Χένρι Μίλερ, και του Άλεν Γκίνσμπεργκ, και όσων αγαπήσαμε μες στα ερείπια μιας εποχής....

Ένα μυθιστόρημα όπου η μνήμη και η φαντασία σμίγουν....

Γίναμε παντοτινά αδέρφια, ναι, αδέρφια ταμένα στων φίλων μας την ιερή χαμούρα μνήμη, αδέρφια πιστά στων αδερφιών μας την έλλογη τρέλα, στων αδερφιών μας το άλκιμο σακατιλίκι, στων αδερφιών μας τα απραγματοποίητα σχέδια....

Αθήνα σήμερα...

Με μια ποιητική σύνθεση, ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης αναστοχάζεται ρυθμικά τις έννοιες και τις πρακτικές της Φιλίας, της Επανάστασης, του Έρωτα, της Μνήμης, και της Υπέρβασης του Θανάτου...

«Καθόμουν στο κυψελιώτικο μπαλκονάκι μου κι αγνάντευα τη λατρεμένη Αίγινα λουσμένος στην αιθρία μιας αλκυονίδας μέρας στις αρχές του 2024 και μου ήρθαν σαν φιλμ στην οθόνη του μυαλού μου εικόνες και διαθέσεις και θραύσματα από διαβάσματα και στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα και σχεδόν όλος μου ο βίος, και αναλογιζόμουν πόσο αδυσώπητα κυλάνε τα δευτερόλεπτα και πόσο απειλητική είναι της φθοράς η σκιά, κι άκουσα τον Bob Dylan να μου τραγουδάει “Time is a jet plane” και τον Guy Debord να μιλάει για το βουητό του καταρράκτη του χρόνου, και τον Ralph Rumney να υποτονθορύζει “tempus passes but does not yet fugit” και καταπιάστηκα με τη φαινομενολογία της συνείδησης του εσωτερικού χρόνου και πήρα να σκέφτομαι πώς δύναμαι να βάλω τρικλοποδιές στην απειλητική επέλαση των γηρατειών και στρώθηκα και συνέθεσα ένα μακρινάρι και του έδωσα τον τίτλο Το ποίημα λέει καλημέρα, γιατί αισθάνθηκα ότι είχε έρθει στο μπαλκονάκι ένα Ποίημα και με καλημέριζε και μου έλεγε Γράψε με, Ίκαρε, γράψε με! Όταν το ολοκλήρωσα, το διάβασα στην ποιήτρια Καλλιόπη Αλεξιάδου (στην οποία είναι αφιερωμένο) και στην εικαστικό Χλόη Ακριθάκη, η οποία προσφέρθηκε να το εικονογραφήσει — μάλιστα είναι αξιοσημείωτο ότι η Χλόη (θυμίζω: θυγατέρα του μέγιστου Αλέξη Ακριθάκη) ενώ έχει ήδη διακριθεί ως φωτογράφος τέχνης, δεν είχε ποτέ έως τώρα εκτεθεί ως ζωγράφος, οπότε με το έργο αυτό, που την κυκλοφορία του ανέλαβαν οι βραβευμένες και ιστορικές εκδόσεις Ιωλκός, έχουμε και μια πρωτιά!»...