Η δόξα της αρχαίας Σπάρτης αντικρίζεται, ισοϋψής, προς τη δόξα της Μάνης των Μεσαιωνικών, των προεπαναστατικών και των επαναστατικών χρόνων. Όπως ο Μαλεβός με τον Ταΰγετο, όπως το Ταίναρο με τον Μαλέα. Και φιλοτεχνεί, όπως οι σταλαχτίτες και οι σταλαγμίτες του Δυρού, το θαύμα και την αιωνιότητα της λεβεντογέννας αυτής γης, που ανατείνετε, μέσα εις τον χώρο της ελληνικής ιστορίας ως μια κολοσσιαία μεγέθυνση των θρυλικών της πύργων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)