Στα χρόνια της επταετίας, ένα παιδί μεγαλώνει στην ελληνική επαρχία. Η πεντάχρονη Μαργαρίτα περιγράφει την καθημερινότητά της, επικρίνοντας με τη λογική της τα στερεότυπα της εποχής. Μία θρησκευόμενη γιαγιά, η γιαγιά Μαργαρίτα, που έχει χόμπι να παρακολουθεί δίκες, έχει αναλάβει τη διαπαιδαγώγησή της πάνω στα ελληνοχριστιανικά πρότυπα, που η Μαργαρίτα κωδικοποιεί και ερμηνεύει με τον τρόπο της. Μια αληθινή εικόνα της ελληνικής επαρχίας στα χρόνια της Χούντας, όπου παπάδες, νταβατζήδες, σινεμά, γείτονες, αστυνομία, ζητιάνοι (κάθε είδους), μητέρες εξόριστων, μητέρες οικονομικών μεταναστών, δίνουν το παρόν στην καθημερινότητά της. Παρεμβάλλονται έξι ασφυκτικοί μονόλογοι των γονιών της Μαργαρίτας, σύντομα μακροβούτια στον σκοτεινό κόσμο των ανικανοποίητων ενηλίκων. Ένα παιχνίδι ανάμεσα στην παιδική λογική και τον ενήλικο παραλογισμό. Κάθε κεφάλαιο αποτελεί και ένα θέμα συζήτησης. Ένα ευχάριστο κριτικό αφήγημα στον συντηρητισμό και στους εκπροσώπους του, που μέχρι σήμερα ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία.