Τον Ωνάση, τον γοήτευε η δημοσιότητα σε τέτοιο βαθμό, που για να την αποκτήσει, έσπαγε τα όρια του καθωσπρεπισμού. Τον Κουλούρη πάλι, τον έθρεψε η αποκλειστικότητα, που καθοριζόταν ως ένα βαθμό, από τη δυσκολία του εγχειρήματος, για αυτό και εύκολα ξεπερνούσε, τα όρια της ανεκτικότητας του θηράματός του. Το αλισβερίσι, ανάμεσα στον μεγαλοεπιχειρηματία και των φωτορεπόρτερ, ήταν κατά κανόνα τίμιο. Αλλά με τους κανόνες δεοντολογίας, να διέπονται, από μια ιδιότυπη ευελιξία. Η μαρτυρία της Τζάκι: "Αισθάνομαι πάρα πολύ ταραγμένη γιατί ο άνθρωπος αυτός, μας έχει κάνει τη ζωή μαρτυρική. Πριν λίγες μέρες ενώ έκανα θαλάσσιο σκι, πέρασε ο Κουλούρης σαν σίφουνας από δίπλα μου και με πέταξε στη θάλασσα. Τον φοβάμαι πάρα πολύ αυτόν τον άνθρωπο και τον θεωρώ επικίνδυνο." Η αγόρευση του εισαγγελέα: "Ο Κουλούρης θέλησε να λάβη φωτογραφίες του ζεύγους Ωνάση και των προσκεκλημένων του, αδιαφορώντας για τα πάντα. Πλησίασε τόσο κοντά στο αμφίβιο σκάφος, ώστε επήλθε κίνδυνος εις ξένα περιουσιακά πράγματα και ανθρώπους. Δυστυχώς κ.κ. δικασταί, ο Κουλούρης είναι αμελής. Υπήρξε και άλλοτε ήρως επεισοδίων του ζεύγους Ωνάση, θέλοντας να λάβη σκανδαλοθηρικές φωτογραφίες." Από τον επίλογο, κείμενο Στέλιου Παπαδημητρίου: "Ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν ξόδεψε ποτέ του λεπτά, για να αποκτήσει μία τεχνητή διασημότητα. Είχε το χάρισμα να προκαλεί τη δημοσιότητα -το ίδιο και η κόρη του Χριστίνα εν αντιθέσει προς τον Αλέξανδρο- ακόμη και στα πιο πεζά πράγματα της ζωής του, παραβιάζοντας στην προσωπική του ζωή, ορισμένους κανόνες ταμπού και προκαλώντας άμεσο ενδιαφέρον των δημοσιογράφων και της κοινής γνώμης."