Τα κείμενα που διαρθρώνουν αυτό το βιβλίο απλώνονται σε μια μεγάλη περίοδο της νεότερης πελοποννησιακής ιστορίας, στη διάρκεια της οποίας έχουμε εναλλαγή κυριάρχων ή πολιτικών καταστάσεων: στην ύστερη φάση της πρώτης Τουρκοκρατίας (από τα μέσα του 17ου αιώνα), στην περίοδο της δεύτερης Βενετοκρατίας (1685-1715), στην περίοδο της δεύτερης οθωμανικής κυριαρχίας (1715-1821) και τέλος στην περίοδο του Αγώνα της ανεξαρτησίας ως τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους. Θεματικά, αυτές οι μελέτες, οι περισσότερες από τις οποίες βασίζονται σε ανέκδοτο αρχειακό υλικό από ελληνικά και ξένα αρχεία, καλύπτουν ένα αρκετά ευρύ ερευνητικό και ιστοριογραφικό πεδίο, με κύριο άξονα την κοινωνική και την οικονομική ιστορία της Πελοποννήσου στη διάρκεια περίπου δύο αιώνων: ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις κοινωνικές, τις οικονομικές, τις δημογραφικές και τις θρησκευτικές επιπτώσεις της κατάκτησης πάνω στον ντόπιο πληθυσμό, με τη δημογραφική κατάσταση ορισμένων περιοχών της, με τον μοναχισμό, με την πολύ σημαντική και κρίσιμη για τον Μοριά εξέγερση του 1770, με την πειρατεία, με την εικόνα που διαμόρφωσαν για τους Τούρκους οι πελοποννήσιοι συγγραφείς απομνημονευμάτων -αγωνιστές του 1821, με την τύχη των αιχμαλώτων της Επανάστασης και τέλος με ζητήματα προσωπογραφικού χαρακτήρα που αφορούν τις τοπικές ελίτ.