Όταν γράφεις για λογοτεχνικά έργα, οργανώνεις συστήματα πληροφοριών τα οποία μεσολαβούν ανάμεσα σε αναγνώστες και κείμενα. Κριτήρια εντοπιότητας, διδακτικών πειραματισμών, αλλά και ζητήματα αναγνώρισης ορίζουν την αποστολή που είχαν τα μελετήματα του βιβλίου τον καιρό της δημιουργίας τους. Τα κείμενα για το Σεφέρη, τον Ελύτη, το Νίκο Κάσδαγλη, τον Εγγονόπουλο, τον Δ. Ι. Αντωνίου κ.ά. επιμένουν και σήμερα να αποδείξουν μέσα από διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης την αξία μιας ακόμη ανάγνωσης. Δείγματα περιεχομένων: Γ. Σεφέρη: Άρνηση, Μια δοκιμή αναγνώρισης, Η δυναμική της φύσης στην προοπτική της σύνθεσης. Αφηγηματολογική ανάλυση στη Σοροκάδα του Ν. Κάσδαγλη. Δ. Ι. Αντωνίου Ινδίες. Συνθήκες γραφής και προτάσεις ανάγνωσης. Οδυσσέα Ελύτη Δώδεκα Νήσων Άγγελος: Το ποιητικό όραμα της απελευθέρωσης των Δωδεκανήσων κ.ά.