Η "Δραπέτις" ή το "Μετά την εξαφάνιση της Αλμπερτίν" (ο Προυστ δεν πρόλαβε να επιλέξει τον οριστικό τίτλο) μας παρουσιάζει το τέλος του κύκλου της Αλμπερτίν: την απόδρασή της, το θάνατό της, τη θλίψη και τη λησμονιά. Ο περιορισμός στο σπίτι της "Αιχμάλωτης" τελειώνει: χωρίς ωστόσο την επιστροφή στην ηρεμία και στην αισιοδοξία, ενώ η νοσταλγία γίνεται πιο έντονη με αναζητήσεις, με μεταθανάτιες ανακρίσεις και με γεγονότα που συναγωνίζονται στις εκπλήξεις το ένα το άλλο. Ο συγγραφέας και ο ήρωας δεν παύουν να εξερευνούν τους πιθανούς κόσμους, γιατί τους έλκουν ιδιαίτερα εκείνοι που είναι αντίθετοι με τη συνηθισμένη εμπειρία. Βλέπουμε έτσι ν αρχίζει η γενική αλλαγή που παρασύρει ολόκληρο το τέλος της "Αναζήτησης" και φανερώνει ταυτόχρονα το ρόλο του χρόνου και την αστάθεια του "εγώ" και των καταστάσεων.