Η ΑΚ 479 αποτελεί μιαν εξαιρετικά δυσερμήνευτη διάταξη. Περαιτέρω, η ερμηνευτική διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της και η μεγάλη απομάκρυνση της νομολογίας από το κείμενο του νόμου συνεπάγονται αποτελέσματα που, καθώς δεν είναι ευχερώς ορατά, κλονίζουν την ασφάλεια των συναλλαγών. Ο συγγραφέας εντοπίζει τα άτοπα αποτελέσματα και τους κινδύνους που ανακαλύπτουν και επιχειρεί την απάλειψή τους ερμηνεύοντας τη διάταξη τελελολογικά και συστηματικά. Δηλαδή συσχετίζοντάς την με τις λοιπές διατάξεις που αποσκοπούν στην προληπτική και στην κατασταλτική προστασία των δανειστών (διατάξεις για την εμπράγματη ασφάλεια, την εγγύηση, τη συντηρητική κατάσχεση, τη συγχώνευση εταιριών, τη μεταβολή στο πρόσωπο του εργοδότη, τις ΑΚ 614, 913 κ.ά). Εξετάζονται επίσης και όλα τα συναφή δικονομικά ζητήματα (ιστορική βάση της αγωγής, βάρος αποδείξεως, ενστάσεις του αποκτώντος κ.ά).