Οι απαντήσεις στα κεντρικά ερωτήματα που αφορούν στη μετανάστευση μοιάζουν σχεδόν αυτονόητες ή αυταπόδεικτες. Συνήθως, όμως, προκύπτουν από μια στατική, εάν όχι φωτογραφική, ανάγνωση της πραγματικότητας. Οι περισσότερες από αυτές τις κυρίαρχες ιδέες για τους μετανάστες εργάτες στην Ελλάδα χρήζουν αναθεώρησης στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης. Ο συγγραφέας επικεντρώνει στον ρόλο που διαδραματίζει η πολιτική για τη μετανάστευση και την εργασία των μεταναστών στην εξέλιξη της εργατικής νομοθεσίας στη χώρα μας, μέσω μιας συμπυκνωμένης απεικόνισης των πολλαπλών εκδοχών εγκλωβισμού και ανελευθερίας των μεταναστών, σε ένα περιβάλλον κατάτμησης του εργατικού δικαίου και εκτεταμένης παραβατικότητας. Στα χρόνια των μνημονίων, ένα σύμπλεγμα απορρύθμισης, ανισότητας και παρανομίας καθορίζει την ελληνική κοινωνική πολιτική, επιβάλλοντας ένα τέλμα ακινησίας και αδιεξόδου, τόσο στους ίδιους τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς, όσο και στην κρατική ή κινηματική προσέγγιση της σύγχρονης διεθνικής κινητικότητας. Με αφετηρία αυτή τη διαπίστωση, προκύπτει η επιτακτική ανάγκη για την επεξεργασία μιας ριζικά διαφορετικής μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία διατυπώνεται διεξοδικά στο εν λόγω βιβλίο.