Η αδυναμία ανταπόκρισης των κυβερνήσεων στις πολύπλοκες και συνεχώς αναδυόμενες απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, έχουν καταστήσει σαφές, ότι η εκπαίδευση και η σχολική ηγεσία αποτελούν βασικούς πυλώνες της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ευημερίας. Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες οι εκπαιδευτικές μονάδες για να ανταπεξέλθουν στις σύγχρονες προκλήσεις είναι αναγκαίο να μετασχηματιστούν σε Μανθάνοντες Οργανισμούς ή Οργανισμούς μάθησης. Ο μετασχηματιστικός σχολικός ηγέτης καλείται μέσα από πρακτικές βασισμένες σε μια μοντέρνα κριτική παιδαγωγική θεώρηση, να μεταμορφώσει την εκπαιδευτική μονάδα του σε μια νέα μορφή κοινότητας που θα ενθαρρύνει όχι μόνο την ποιότητα και την αριστεία αλλά και τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, την κοινωνική και οικονομική ισότητα και τις δημοκρατικές αξίες. Η παρούσα έρευνα έχει ως στόχο να αναδείξει τις αντιλήψεις Διευθυντών που υπηρετούν σε σχολεία της Β/θμιας Εκπαίδευσης, όσον αφορά την κατανόηση της έννοιας, των διαστάσεων και την αναγκαιότητα δημιουργίας Οργανισμών Μάθησης καθώς και τη συμβολή των ιδίων, στην υιοθέτηση πρακτικών που διευκολύνουν τη διαδικασία αυτή.