Η συνεχώς αυξανόμενη χρήση των συναλλακτικών αξιογράφων, όπως είναι η συναλλαγματική, εμφανίζει ολοένα και περισσότερο, στη νομική πρακτική, τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την κυκλοφορία τους. Η μελέτη αυτή επιλαμβάνεται ακριβώς αυτών των προβλημάτων. Στο πρώτο μέρος γίνεται μία συνοπτική αναφορά των ιδιόρρυθμων λειτουργιών που επιτελεί η οπισθογράφηση της συναλλαγματικής και επισημαίνονται οι κυκλοφοριακές διευκολύνσεις που προσφέρονται στους συναλλασσομένους, μέσω των λειτουργιών αυτών. Στη συνέχεια, αντιμετωπίζεται διεξοδικά το συναφές αλλά και ιδιαίτερα πολύπλοκο θέμα της μεταβιβάσεως της συναλλαγματικής με οπισθογράφηση, κατά το κρίσιμο χρονικά σημείο της παρόδου του χρόνου κυκλοφορίας της. Σημείο που σηματοδοτείται με τη λήξη της. Αναλύονται όλες οι επιμέρους περιπτώσεις της όψιμης αυτής οπισθογραφήσεως, παραθέτονται οι ενστάσεις που επιτρέπεται να προβληθούν -και οι οποίες στηρίζονται όχι μόνο στο δίκαιο της συναλλαγματικής αλλά και στο κοινό δίκαιο- και εκθέτονται οι δικονομικές δυνατότητες που προσφέρονται στο δανειστή, από την Πολιτική Δικονομία σε συνδιασμό με το ουσιαστικό δίκαιο, όταν ο τελευταίος αναγκασθεί να ζητήσει δικαστική προστασία. Όλες οι αναπτύξεις αυτές συνοδεύονται από παράθεση της ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας, καθώς και από νομολογιακές παραπομπές.