Τα μέτρα αντιντάμπινγκ και αντεπιδοτήσεων αποτελούν το σημαντικότερο, νομικά κωδικοποιημένο, μηχανισμό άμυνας της Κοινότητας απέναντι στις πρακτικές νόθευσης του διεθνούς εμπορικού ανταγωνισμού. Στις 323 σελίδες του βιβλίου του Ιωάννη Κτενίδη, αναπτύσσεται η αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία όπως αυτή έχει επαναδιατυπωθεί μετά το τέλος του Γύρου της Ουρουγουάης το 1994, επισημαίνονται τα στοιχεία που αλλοιώνουν τον αμυντικό της χαρακτήρα και επιτρέπουν τη χρήση της σαν μέσο εμπορικής προστασίας και, κυρίως εκτίθεται ο τρόπος με τον οποίο ελέγχθηκε η εφαρμογή της από το Δικαστήριο και το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η πλούσια κοινοτική νομολογία επιτρέπει τη διατύπωση εκτιμήσεων που δεν περιορίζονται στη συγκεκριμένη αντιμετώπιση που επιφύλαξαν το ΔΕΚ και το Πρωτοδικείο στα ειδικά, τεχνικά ζητήματα που τους τέθηκαν, αλλά επεκτείνεται στη φύση, τα όρια και τις μεθόδους του δικαστικού ελέγχου των κοινοτικών διοικητικών πράξεων, όπως αυτά προσδιορίστηκαν σε ένα κρίσιμο πολιτικά και οικονομικά τομέα, αυτών των μέτρων του εξωτερικού εμπορίου της κοινότητας.