Στο σπίτι του Μελέτη, αν και βασίλευαν η φτώχεια και η ανέχεια, όλα κυλούσαν ήρεμα και ομαλά ως το μεσημέρι, αρχές του Σεπτέμβρη ήταν, που εμφανίστηκε παράωρα ο παππούλης. Ο παππούλης ήρθε κι έφερε το κακό χαμπέρι. Ήταν μια είδηση αναπάντεχη... ήταν ένα πρωτάκουστο μαντάτο, που, αν κι ήταν μεσημέρι, σκέπασε το σπίτι με συννεφιά, με πόνο, με οδύνες και με σκοτεινιά. Αν και πέρασαν τα χρόνια, του Μελέτη η καρδιά, η ψυχή του, το είναι του ολάκερο δεν κατόρθωσε να βγει -και δεν βγήκε- μέσα από το μαύρο της σκοτεινιάς το πέπλο. Ακροβατώντας μέσα στις οδούς και στις παρόδους της καθημερινότητάς του, ο Μελέτης θα συναντήσει μια ζωή γεμάτη αντιφάσεις. Θα ζήσει τον έρωτα, την αγάπη, τον αγώνα, την αγωνία, την αρρώστια, την σκληρότητα, την ιδιοτέλεια, την εκμετάλλευση, την αναξιοπιστία, την άνιση μεταχείριση και άλλα πολλά. Συνεχώς, τις μέρες του θα τις φωτίζει ένας ήλιος σκοτεινός, ενώ τις νύχτες του θα τον καθοδηγεί στον δρόμο του ένα αφέγγαρο φεγγάρι, ώσπου...