Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον από πολλών ετών κατενόησεν ότι ο σύγχρονος άνθρωπος διά των δυνατοτήτων τας οποίας παρέχει εις αυτόν ο τεχνικός πολιτισμός επιχειρεί αλόγιστους και επιζήμιους επεμβάσεις εις την φύσιν και προκαλεί εις αυτήν καταστροφάς, αι οποίαι έχουν βαρείας επιπτώσεις εις την ζωήν του άνθρωπου. Προς περιορισμόν και αποτροπήν αυτών πρέπει να καλλιεργηθή το εμπρέπον περιβαλλοντικόν ήθος εις όλα τα μέλη της παγκοσμίου κοινωνίας, διότι τόσον αι επιβλαβείς δράσεις όσον και αι επιβλαβείς επιπτώσεις ενεργούνται εφ όλης της γης και επεκτείνονται πέραν των γεωγραφικών ορίων των υπαιτίων εφ ολοκλήρου του πλανήτου. [...] Εν όψει των ανωτέρω η ημετέρα Μετριότης συνεπικουρούμενη υπό πάντων των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, και εν συνεργασία μετά πολλών άλλων συνανθρώπων και οργανώσεων ήδη ευαισθητοποιημένων ως προς το θέμα τούτο, απεδύθημεν εις μιαν προσπάθειαν ευαισθητοποιήσεως των συνειδήσεων των ανθρώπων ως προς το ηθικόν χρέος αυτών προς προστασίαν του περιβάλλοντος. Είναι, άλλωστε, γεγονός ότι εν τελευταία αναλύσει το προστατευόμενον δεν είναι το περιβάλλον καθ εαυτό, αλλ αυτός ούτος ο άνθρωπος, ο οποίος εάν ζη εντός υγιούς φυσικού περιβάλλοντος προστατεύεται από των δυσμενών διά την υγείαν του, την ζωήν του, την περιουσίαν του, την πολιτιστικήν του κληρονομίαν και τους όρους διαβιώσεως των τέκνων του επιπτώσεων της υποβαθμίσεως των περιβαλλοντικών συνθηκών. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)