Η ΝΥΧΤΑ ΔΙΑΤΑΖΕΙ και δε θυµάµαι τίποτα αλλ’ αφού θες να περιµένω θα σου πω για τη νύχτα η νύχτα όλο διατάζει µόνο να διατάζει ξέρει αυτή κι η νύχτα η νύχτα έχει µεγάλο στόµα για να καταπίνει τα σώµατα κι εσύ να θες να περιµένω κι εγώ να κάνω την αναµονή ποτήρι για τη νύχτα που όλο πληθαίνει και προσθέτει και προστίθεται τρέχει προσµονή παίζουν κρυφτό αυτές η απουσία (τη βάφει κι η άλλη απλώνει τα µατωµένα ρούχα της) πάντα καθαρή δεν έµαθε να λερώνεται να τραγουδάει µόνο ξέρει αυτή δεν γράφω στη σειρά θέλω να κάνω σκουπίδια αµέτρητα να γεννώ αµέτρητα σκουπίδια κι αύριο αν θα βρεθούµε θα ’µαι εξαντληµένη γιατί το αύριο είναι µακριά...