Η έκδοση του κειμένου του Παντελή Αναστασιάδη «Μνήμες του Ποντιακού Έπους» 1913-1922, αποτελεί ελάχιστη συμβολή στην ανάδειξη του εγκλήματος της γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων και κυρίως της αντίστασης, που όχι μόνο συνέχισε την παράδοση των Ελλήνων ενάντια στη βία, άλλα έδωσε τη δυνατότητα σε χιλιάδες ανθρώπους, γυναίκες, παιδιά, και ηλικιωμένους να σωθούν. Είναι ένα κείμενο που σε καλεί να ακούσεις τα λόγια των Ελλήνων που αναζητούν σωτηρία, να δεις τις πράξεις των ανταρτών, να τρέξεις στα βουνά του Πόντου, να αναζητήσεις τη διαφυγή στη θάλασσα για να έλθεις στην Ελλάδα. Είναι η αφήγηση ενός ανθρώπου που συνέχισε την αντίσταση του ελληνικού λαού στη βία, στην κατοχή, ζητώντας την ελευθερία. Η αξία του κειμένου δεν μπορεί να αποδοθεί με λίγες λέξεις, η μαρτυρία ενός ανθρώπου που έζησε και δημιούργησε ένα μέρος του έπους του Ποντιακού αντάρτικου είναι αναμφισβήτητα σημαντική. Είναι μία αφήγηση που μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη σε όσους ανθρώπους αναζητούν την αλήθεια.