Ολοένα υψώνουμε οχυρά στις ψυχές, στις πόλεις, στις χώρες μας… Πότε και πώς θα τα γκρεμίσουμε; Και κυρίως… γιατί να κρυβόμαστε πίσω από τα οχυρά; —— Μνήμη θαλασσινή η ώρα της ενδοσκόπησης σε δύσκολους καιρούς πλέει εντός μας … Από το καλοκαίρι της ξεγνοιασιάς μέχρι το φθινόπωρο του αναστοχασμού, από το χειμώνα της θλίψης ώς την άνοιξη της ελπίδας… Με δύο ποιητικές συλλογές, σε μία έκδοση, κάνει την εμφάνισή της στην ποίηση η Γιούλη Αντωνάτου. Εκπαιδευτικός, αγαπητή στα Χανιά, προϊστάμενη του 3ου νηπιαγωγείου Νέας Κυδωνίας, η Γιούλη Αντωνάτου συστήνεται ποιητικά με δύο συλλογές: «Μνήμη θαλασσινή» & «Πίσω από τα οχυρά», οι οποίες αλλάζουν θέσεις ανάλογα με την οπτική του αναγνώστη. Άλλοτε τέλος και άλλοτε αρχή – όπως και στη ζωή – προσφέρουν ενναλακτικούς τρόπους θέασης του κόσμου αλλά και του δικού της ποιητικού σύμπαντος, που επικοινωνεί με τον δικό μας κόσμο, καθώς μας ταξιδεύει σε τόπους που ακόμα: «Η μνήμη είναι της καρδιάς / Το κύμα φύλακάς της / που ψέλνει λόγια της χαράς / βαθιά στα πέρατά της». Και ίσως: «ήρθε ο καιρός / τα Κύθηρα να βρούμε / καθώς κρατάμε την ανάσα μας / μέσα κι έξω από τη θάλασσα / κυνηγημένοι από φλεγόμενες ριπές». Χρήστος Τσαντής