«Αν το έγκλημα δεχτείς, φίλη μου, μικρή ανάσα θα ’χεις», απάντησε το νησί κοφτά. «Τον ξέρει ο δαίμονας τον δρόμο. Ξέρει να ξεριζώνει ανθρώπους, να παίρνει μωρά από το στήθος της μάνας, κατέχει από κροκάλες, σκίνα και πέτρες, έχει τον τρόπο να σειεί τα βράχια, αλλά δεν ξέρει τι μπορούν να καταφέρουν οι άνθρωποι όταν θέλουν… Με ρωτάει ο δαίμονας: “Να τον πάρω;” “Όχι. Όχι, ακόμα”, αποκρίνομαι… “νωρίς είναι για δαύτον…”». Στο ιστορικό μυθιστόρημα Μόρια, Παμμήτωρ γη, ο αναγνώστης θα αφήσει την καρδιά του να ανακαλύψει την αλήθεια και το ψέμα του καιρού. Μέσα από γεγονότα άλλοτε αστεία και άλλοτε δραματικά, θα γνωρίσει παραμυθάδες και γνωστικούς με άποψη και θέση ζωής, θα αγκαλιάσει καλά κρυμμένα συναισθήματα, λόγια που ανασταίνουν και πληγώνουν, θα γευτεί μυρωδιές και αρώματα της Μεσογείου και της Ανατολής. Στα 2.500 χρόνια ιστορίας της Λέσβου, θα γνωρίσει τη δημιουργία και τον πολιτισμό, θα γευτεί τις φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις, θα θυμηθεί όλες εκείνες τις στιγμές που λοιδορήθηκε και πάσχισε να βρει δικαίωση, θα μοιραστεί ζωές και χαρές που ταξιδεύουν με καραβάκια χάρτινα σε πλανήτες που φτιάχνει, ψάχνοντας την απάντηση στο ερώτημαː «Τελικά, τι είναι πιο δύσκολο, να μισήσεις ή να εμπιστευθείς;»