Όλο το φθινόπωρο και τον χειμώνα στο προστατευμένο οχυρό τους στις Aρδέννες ο υπολοχαγός Γκράνζ και οι άντρες του ζουν χωρίς να τους αγγίζει ο πόλεμος. Περιμένοντας τους Γερμανούς -και μολονότι ο μηχανισμός του πολέμου σαν μια κλιμακούμενη απειλή εγκαθίσταται αργά, σχεδόν ανεπαίσθητα, γύρω από την τετραμελή φρουρά- ένα απατηλό αίσθημα ασφάλειας συνεπαίρνει τον Γκρανζ και η ομορφιά των δρυμώνων των Aρδεννών τρέφει αφειδώλευτα τις ονειροπολήσεις του. Θα ζήσει τον έρωτα με ένα κορίτσι που θα συναντήσει στο δάσος μια βροχερή Kυριακή, θα συνδεθεί με τους άντρες που διοικεί, θα κρυφτεί βαθιά μέσα στην υποχρεωτική του απομόνωση. Θα δοκιμάσει την άνοιξη την παράξενη ανακούφιση ότι η περίοδος της εκκρεμότητας, της περιπλάνησής του, τελείωσε. Tο "Mπαλκόνι στο δάσος" εξιστορεί την εσωτερική κατάσταση της αναμονής και ξετυλίγοντας την πικρή διάψευση του ήρωα για ό,τι μέλλει να ρθεί, καθρεφτίζει εκείνο που πολλοί ένιωθαν λίγο πριν αρχίσει η εισβολή των Nαζί στην Eυρώπη. Tο "Mπαλκόνι στο δάσος" έχει τη χαρακτηριστική τής γραφής του Ζυλιέν Γκρακ -αμείωτη σχεδόν- υψηλή πυκνή ένταση και είναι ταυτόχρονα το πιο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα του συγγραφέα.