"Τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν περιείχαν ποσότητες από άγνωστα συναισθήματα τα οποία μπόρεσα να κάνω λέξεις. Όμως αποδεικνύεται περίτρανα ότι η προοπτική υπερέχει σε φόρτιση από την πραγμάτωση μιας κατάστασης, αφού, όταν είδα τα δύο θετικά τεστ, δεν ένιωσα κανένα λίγωμα ούτε συγκίνηση ούτε ξύπνησε μέσα μου κάτι πατρικό που υποθετικά κοιμόταν. Απλά ήπια μια καινούργια, ανεξίτηλη γουλιά." Αυτό είναι ένα ημερολόγιο γραμμένο από ένα μέλλοντα πατέρα, κατά τη διάρκεια της κύησης έως και λίγες μέρες μετά τον τοκετό. Μέρα με τη μέρα όμως και όσο περνούσε ο καιρός, εκτός από τις βιωματικές στιγμές της εγκυμοσύνης, γεννιόνταν μικρές αναδρομές, διαπιστώσεις, ενοχές. Μικρά βότσαλα δηλαδή, από αυτά που χρειάζονται για να στρωθεί ο δρόμος της πατρότητας.