Λένε, λοιπόν, εκεί στα μέρη που βρέχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό, πως κάποτε ένα περίεργο πουλί πήγε και κάθισε πάνω στο κλαρί ενός δέντρου που είχε φυτρώσει στη σχεδόν χέρσα πεδιάδα του Σαν Χουάν. Το πουλί το λέγανε Νάκο και ήταν ένα πιτακότσε. Σπάνιο και μοναδικό, με το τραγούδι του καλωσόριζε το δειλινό και πάνω στα φτερά του είχαν βρει καταφύγιο όλα τα χρώματα του κόσμου. Μα ήταν μόνο και γι αυτό λυπημένο. Ώσπου φτάνουν τα χελιδόνια κι ο Νάκο ερωτεύεται ένα από αυτά, τη Λολίτα. Αλλά μπορούν δυο τόσο διαφορετικά πουλιά να ζήσουν μαζί για πάντα; Και τι θα γίνει όταν πια τα χελιδόνια θα πρέπει να ξεκινήσουν το μεγάλο τους ταξίδι για το Νότο; Μια τρυφερή ιστορία αγάπης -υπέροχα εικονογραφημένη- που μας κάνει να πιστέψουμε πως κάθε εμπόδιο η αγάπη μπορεί να τα ξεπεράσει.