Βασικός στόχος του πονήματος είναι η κατανόηση του νεοφιλελευθερισμού, του βασικού ιδεολογικού, πολιτικού ρεύματος υπεράσπισης της σύγχρονης εκδοχής του καπιταλισμού. Στην πρώτη ενότητα προσδιορίζεται η ιστορική αναγκαιότητα του εν λόγω ρεύματος και στη δεύτερη η ιστορική ταυτότητά του. Ακολούθως μελετώνται στην τρίτη ενότητα τα ιδεολογικά, θεωρητικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την τεκμηρίωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες αναπτύσσονται πιο συγκεκριμένα στην τελευταία, τέταρτη ενότητα. Ο συγγραφέας, συνδυάζοντας την επιστημονική ανάλυση με την τόλμη της πολιτικής θέσης, καταλήγει πως ο φιλελευθερισμός, επαρκώς και θεμιτά απλός, είναι απλά, χυδαίος! Όχι με την έννοια της ύβρεως ή του χλευασμού, αλλά με αυτήν της απροκάλυπτης, προκλητικής υποκειμενικότητάς του.