- Τι σημαίνει νομαδικό υποκείμενο και πώς τοποθετείται μέσα στις παρούσες κοινωνικές και οικονομικές μεταλλάξεις; - Ποιες είναι οι πολιτικές και ηθικές προϋποθέσεις που δομούν τη νομαδική υποκειμενικότητα; - Πως σχετίζεται το νομαδικό υποκείμενο με την κρίση της μετανεωτερικότητας και με την έννοια της "διαφοράς"; - Που μπορούμε να εντοπίσουμε νέα θεωρητικά και πολιτικά παραδείγματα που θα μας συνδράμουν στην επεξεργασία δημιουργικών σχημάτων σκέψης; - Από που εκπορεύεται "το νέο"; Ακολουθώντας τη διεισδυτική ματιά της μεταδομιστικής γενιάς από την οπτική της έμφυλης διαφοράς και αντλώντας έμπνευση από τη σκέψη του Σπινόζα, του Νίτσε, του Μπερξόν, του Φουκώ, του Ντελέζ και της Ιριγκαραί, η Μπραϊντόττι τοποθετεί τη νομαδική υποκειμενικότητα στο επίκεντρο του φιλοσοφικού, κριτικού και φεμινιστικού της στοχασμού. Διατηρώντας έναν συνεχή διάλογο με τη μεταποικιοκρατική θεωρία και τη θεωρία της φυλής, έννοιες όπως η φαντασία, το πάθος, η δημιουργικότητα, το σώμα, η επιθυμία, η σχεσιακότητα, η συναισθηματικότητα, η διαισθητική κατανόηση έρχονται στο προσκήνιο με σκοπό να διαταράξουν τα λιμνάζοντα νερά της διανοητικής καθίζησης της εποχής μας. Παραμένοντας πιστή στο εγχείρημά της για κριτικό επανασχεδιασμό της (γυναικείας) υποκειμενικότητας πέρα από την αποθέωση του αρνητικού, υιοθετεί με συνέπεια τη φεμινιστική πολιτική της θέσης και με γνώμονα τη χαρτογραφική μέθοδο πραγματεύεται την πολιτική σημασία του φιλοσοφικού νομαδισμού με σκοπό την επίτευξη διανοητών και χειραφετικών εναλλακτικών τρόπων ύπαρξης και επιθυμίας. Από αυτή την οπτική, εκείνο που χρειαζόμαστε για την πολιτική φαντασία είναι ένα ποιοτικό άλμα.