Αν και πολλοί εντυπωσιάζονται με τις πρόσφατες οικονομικές κρίσεις, το φαινόμενο δεν αποτελεί σημείο των καιρών, αλλά επαναλαμβάνεται κυκλικά στη διάρκεια του XX αιώνα. Ο κάθε κύκλος εκδηλώνεται με ιδιαίτερη αγριότητα όταν επικρατεί περιβάλλον νομισματικού πολέμου, προκαλώντας με μαθηματική ακρίβεια πτώχευση και χρεοκοπία των θυμάτων του, δηλαδή των χωρών που έχουν υποστεί ήδη τις συνέπειες τριών βασικών παραμέτρων σε διαδοχικά και επιδεινούμενα στάδια, που δεν είναι άλλες από τον υπερδανεισμό ιδιωτών και επιχειρήσεων, από τις τραπεζικές κρίσεις και τον υπέρογκο δανεισμό του δημοσίου. Στα πλαίσια αυτά οι 5 ελληνικές πτωχεύσεις, από την εποχή της ανάδυσης του νεότερου ελληνικού κράτους έως και την περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, δεν συγκινούν ιδιαίτερα τις εκάστοτε πολιτικές και οικονομικές ηγεσίες της χώρας, ούτε αποτελούν μαθήματα προς αποφυγή, με αποτέλεσμα να διανύουμε ακόμα μία περίοδο που παρουσιάζει σχεδόν πανομοιότυπα καταστροφικά συμπτώματα, με άγνωστη προς το παρόν την τελική τους έκβαση.