Ο "Νυμφαίος θάνατος" είναι μια μυθιστορηματική μελέτη θανάτου σε σχέση μ ένα συγκεκριμένο χώρο, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια μνημονική, θυμική, νοητική και εννοιολογική περιπλάνηση στη Νύμφη του Θερμαϊκού ως μητέρα θανατερή. Ο θάνατος παίρνει εδώ τη θέση μιας αδιανόητης και ανέφικτης πραγματικότητας, μιας αδυνατότητας που ωστόσο μπορεί να ερευνηθεί και να διευρυνθεί επειδή είναι προσωπική. Και ο θάνατος, τελικά πιο δυνατός από τον εαυτό του πάντα, οδηγείται στην αυτοκατάφασή του, μετατρέποντας την πόλη σε άβυσσο γενναιοδωρίας. "Κρίνω λοιπόν ότι αυτός ο θανατερός τόνος δεν είναι παρά ο φενακισμός μιας ιδιόρρυθμης αντρικής αιδημοσύνης, το προσχηματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή θα εξελιχθεί σε απεριόριστη τρυφερότητα". (Θανάσης Βαλτινός, "Η Καθημερινή")