Δεκατρείς παραλλαγές στα θέματα της απελπισίας, της τρέλας, της ουσιαστικής λογοτεχνίας, αλλά και της απουσίας της, της ομορφιάς που εξαφανίζεται, του έρωτα, του θανάτου, του σκοτεινού πεπρωμένου των ανθρώπων. Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο καταργεί ακατάπαυστα τα σύνορα, αναμειγνύει ειρωνεία και φανταστικό, κείμενα μυθοπλασίας, πραγματικά πρόσωπα και εφιάλτες : ευνουχισμοί παιδιών, μαύρη μαγεία, περιπλάνηση, πορνογραφία, δολοφονίες, απόγνωση, ύμνοι σε αγαπημένους συγγραφείς, ειρωνεία και μοναξιά... Μια εντυπωσιακή συλλογή που δίνει το μέτρο του πρωτεϊκού ταλέντου του Χιλιανού συγγραφέα, δεκατρία διηγήματα που προσεγγίζουν τη βία, την ανάγκη και τη συμπόνια για τη ζωή, και όπου διαφαίνεται, πίσω από την αποτυχία και τη σιωπή, η μελαγχολική ενέργεια του συγγραφέα της που καθιερώθηκε ως μία από τις σημαντικότερες φωνές της ισπανόφωνης λογοτεχνίας. "Οι γυναίκες είναι πουτάνες φόνισσες, Μαξ, είναι μαϊμούδες που τρέμουν απ τo κρύο και ατενίζουν τον ορίζοντα από ένα άρρωστο δέντρο, είναι πριγκίπισσες που σε ψάχνουν στο σκοτάδι, κλαίγοντας, ψάχνοντας τις λέξεις που ποτέ δεν θα μπορέσουν να πουν. Ζούμε στην παρεξήγηση κι εκεί διαγράφουμε τους κύκλους τής ζωής μας" λέει η ηρωίδα (μια φόνισσα; μια πουτάνα;, και τα δύο;) του διηγήματος που δίνει και τον τίτλο της σ αυτή τη συλλογή. Στα "Τελευταία δειλινά στη γη" ο αφηγητής εξιστορεί ένα ταξίδι στο Ακαπούλκο με τον πατέρα του που μετατρέπεται σιγά σιγά σε κάθοδο στην κόλαση. Στον "Οδοντίατρο" διαβάζουμε την ιστορία ενός μυστηριώδους έφηβου και δύο ενήλικων, που πια έχουν βαρεθεί τα πάντα και κοιτούν γύρω τους από την κορυφή ενός γκρεμού. Στο "Μπούμπα" διαβάζουμε μια ιστορία ποδοσφαίρου μέσα από τρία πρόσωπα: έναν Λατινοαμερικάνο, έναν Αφρικανό και έναν Ισπανό ποδοσφαιριστή, και την εντυπωσιακή ιστορία της ομάδας τους, που άνετα θα μπορούσε να είναι η Μπαρτσελόνα. Στη "Λίστα χορού" βρίσκουμε 59 λόγους για να μη χορέψει κανείς με τον Πάμπλο Νερούδα. Στην "Προεικόνιση του Λάλο Κούρα", αντιθέτως, αναδύεται μια ιστορία με εμπόρους ναρκωτικών και σκηνοθέτες ταινιών πορνό, ενώ οι "Φωτογραφίες", ένα από τα τελευταία διηγήματα, μας γυρίζουν για μία ακόμη φορά πίσω στον Αρτούρο Μπελάνο, τον πρωταγωνιστή των "Άγριων ντετέκτιβ"....

Ένα καλό διήγημα, έλεγε ο Χέμινγκουεϋ, πρέπει να είναι σαν παγόβουνο: το τμήμα του που φαίνεται να είναι πάντα μικρότερο απ αυτό που μένει αόρατο κάτω από το νερό και προσδίδει ένταση, μυστήριο, δύναμη και νόημα σ αυτό που πλέει στην επιφάνεια....

Ο Ούντο Μπέργκερ, εικοσιπέντε χρονών, έχει παθιαστεί σε βαθμό εθισμού με τα παιχνίδια στρατηγικής....

Το "Λούμπεν μυθιστορηματάκι" είναι το τελευταίο έργο που εξέδωσε ο Μπολάνιο προτού πεθάνει....

Δεκαπέντε χρόνια μετά το θάνατο του Ρομπέρτο Μπολάνιο στη Βαρκελώνη, φτάνει στα χέρια μας άλλο ένα ανέκδοτο χειρόγραφό του: ένα νεανικό, συχνά παραληρηματικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, του 1984....

Στον Ανχελ Ρος αρέσει ο κίνδυνος, ο Τζόυς και ο Τζιμ Μόρρισον...

«Αναζητώ κάτι το εξαιρετικό για να το πω με λόγια απλά και συνηθισμένα»...

ΤO ΜΑΚΡΙΝO AΣΤΕΡΙ είναι μια αλληγορία για έναν απατεώνα...