Είναι ένα έργο που μας παρουσιάζει μια πτυχή παρμένη από την ισκανική Ιστορία που πολλοί την αγνοούν και πολλοί δε θέλουν να την ξέρουν. Στη σκηνή εισέρχεται μια πομπή τιμωρημένων (κουκουλοφόροι) που θα πάρουν μέρος σε μια διαπόμπευση δημόσια από δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης. Θρήνος, φωνές πονεμένες ανάμεσα σε σκηνές αγάπης. Η πομπή μάς πηγαίνει σ εκείνον τον ξεχασμένο κόσμο που εξακολουθεί να είναι ζωντανός στη μνήμη όλων των Εβραίων (Σεφαρδητών), απ όλο τον κόσμο οι οποίοι εγκατέλειψαν την Ισπανία ύστερα από διαταγή των Καθολικών Βασιλέων, Φερνάντο και Ισαμπέλα, γιατί αρνούνταν να γίνουν χριστιανοί. Αλλά για εκατοντάδες απ αυτούς που έμειναν τότε στη χώρα και ασπάστηκαν το χριστιανισμό μετά τις τιμωρίες και τους διωγμούς, ήδη αφομοιωμένοι από τους ντόπιους, από γενιά σε γενιά, είναι μια έκπληξη να βλέπουν αυτή την πομπή των τιμωρημένων μια που αγνοούν παντελώς την ίδια τους την καταγωγή. Και είναι ο Σαντιάγο που τους παρουσιάζει για να τους γνωρίσει ο κόσμος. Αλλά ο αληθινός σκοπός του δεν είναι άλλος παρά να σκοτώσουν τον Ενρίκε, Δήμαρχο μιας πόλης της Καστίλης.