Αυτό το βιβλίο δεν έχει καθόλου αξιώσεις να θεωρηθεί επιστημονικό έργο. Η σοφία, ακόμη κι όταν περιορίζεται σ’ ένα στοιχείο μόνο, απαιτεί να προσδιορίσουμε την πατρίδα μας. Πατρίδα μου είναι η ποίηση. Όμως η ποίηση, όπως και η επιστήμη άλλωστε, αντλεί από παντού τα αγαθά της, με την πρόθεση να παράγει ένα μεγαλύτερο αγαθό. Η επιστήμη φτιάχνει αλήθεια, ή τουλάχιστον προσπαθεί ειλικρινά να φτιάξει. Η ποίηση φτιάχνει κάτι το θαυμαστό ή τουλάχιστον προσπαθεί εξ ίσου ειλικρινά να φτιάξει. Κι ίσως να υπάρχει κάποια αλήθεια μέσα στο θαυμαστό. Τώρα, αν μου πουν ορισμένοι, κάνοντας κατάχρηση του επιστημονικού τους κύρους, που απ’ ότι ξέρω δεν έχει καμμιά δουλειά να απελπίζει τους ανθρώπους, ότι “δεν υπάρχει κανένα είδος θαυμαστού για να βρει κανείς στον κόσμο”, θα αρνηθώ με πείσμα ν’ ακούσω. Θα συνεχίσω με τα αδύναμα μέσα μου και μ’ όλο μου το πάθος να το ζητώ. Κι αν θα μού ‘μελλε να μη βρω κάτι ξεχωριστό σ’ αυτή τη ζωή, θα ‘λεγα αφήνοντάς την, ότι η ψυχή μου ήταν πάρα πολύ πεζή και το πνεύμα μου τυφλό, κι όχι ότι δεν υπήρχε τίποτα να βρω.