Αφορμή για το γράψιμο του βιβλίου αυτού στάθηκε η σύγκρουσή μου με τον, τότε, Υπουργό Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη στις αρχές του 2005, για την κατάσταση των πραγμάτων στο ΕΣΥ, το οποίο υπηρετώ από την γέννηση του τον Νοέμβριο του 1985. Όμως αυτό δεν ήταν παρά η αφορμή. Αιτία είναι η πάγια αντίθεση μου προς την αυθαιρεσία της εξουσίας, η οποία ενδεδυμένη τον θεσμικό χιτώνα νομίζει ότι μπορεί να αυθαιρετεί, να φενακίζει, να βαφτίζει το κρέας ψάρι και να απαιτεί αποδοχή αυτού του παραλογισμού. Η δημοσιότητα που πήρε η σύγκρουση εκείνη μου έδωσε τη δυνατότητα να διατυπώσω την αντίθεση μου, τον αντίλογο στην τηλεόραση και τον τύπο. "Η κρατική εξουσία αγαπά τους εραστές της και καταδιώκει όσους την αντιπαθούν και την εχτρεύονται", γράφει ο Χατζιδάκις. Κι όσους δεν καταφέρνει να ξεπαστρέψει ή να φοβίσει ή να μουγκάνει, προσπαθεί να τους λασπώνει (γραφικούς, ιδιόρρυθμους), για να πάψουν να είναι επικίνδυνοι. Εκείνη η σύγκρουση υπήρξε το έναυσμα για την κραυγή οργής για την κατάσταση των πραγμάτων στην κοινωνία μας, που ξεχειλίζει από τις σελίδες αυτού του βιβλίου. Μια κατάσταση που όλοι βιώνουμε, όλοι καταριόμαστε και όλοι ανεχόμαστε. Και όλοι θέλουμε να την αλλάξουμε. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)