Το έργο εξιστορεί την ζωή και τον θάνατο του Κωνσταντίνου ΙΑ Παλαιολόγου, του τελευταίου χριστιανού αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ο οποίος έχασε την πόλη του, την αυτοκρατορία του και την ζωή του όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι εκπόρθησαν την Κωνσταντινούπολη το 1453. Το αρχικό μέρος της σταδιοδρομίας του ο Κωνσταντίνος το πέρασε ως Κυβερνήτης του Μορέα (Πελοποννήσου). Όταν το 1448 ο πρεσβύτερος αδελφός του, Ιωάννης Η πέθανε χωρίς να αφήσει διάδοχο, ο Κωνσταντίνος τον διαδέχθηκε στον θρόνο και η σύντομη και τραγική βασιλεία του τελείωσε με την πολιορκία και την άλωση της πόλης από τον Οθωμανό Σουλτάνο Μωάμεθ Β στις 29 Μαίου 1453. Την τελευταία φορά που εθεάθη ο Κωνσταντίνος, μαχόταν στα τείχη της πόλης. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου καταγράφει τις συνθήκες του θανάτου του και τον μύθο της τελικής έγερσης του. Λέγεται ότι ο Αυτοκράτορας δεν πέθανε αλλά κοιμάται, και ότι ο "αθάνατος Αυτοκράτορας" μεταμορφώθηκε σε μάρμαρο το οποίο θα ξυπνήσει ένα πρωί από έναν άγγελο και θα διώξει τους Τούρκους από την πόλη του και την Αυτοκρατορία. Το βιβλίο τελειώνει με έναν απολογισμό των ισχυρισμών των θεωρούμενων ως απογόνων της οικογενείας του Κωνσταντίνου ότι είναι οι διάδοχοι του Βυζαντινού θρόνου, μια ιστορία η οποία φθάνει μέχρι την σύγχρονη εποχή. Στο βιβλίο περιέχονται εικόνες, σχέδια και τεχνουργήματα, ενώ το κείμενο βασίζεται σε μια σειρά πρωτογενών πηγών, ελληνικών, δυτικών και σλαβικών. Ο καθηγητής Νίκολ είναι ένας έμπειρος και αυθεντικός αφηγητής ιστοριών και αυτή η ιστορία γεγονότων και μύθου θα ενθουσιάσει τόσο τον ιστορικό όσο και τον απλό αναγνώστη.