Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος. Πολύ σύντομα, όμως, μέσα στη βουή του κόσμου κινδυνεύει όχι μόνο να αποπροσανατολιστεί, αλλά να χάσει και τον ίδιο του τον εαυτό (κυρίως μέσα από την ανάγκη του για αποδοχή). Και τότε θα ψάξει τη θέση του και την αξία του μέσα από άλλους παράγοντες. Σε μια κοινωνία που θα προσπαθήσει να τον κάνει οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να έχει το θάρρος να κρατήσει/βρει την ταυτότητά του –γιατί μόνο ο ίδιος μπορεί να το κάνει– και να «απελευθερωθεί». Όταν ο άνθρωπος απελευθερωθεί από τα δεσμά του, σημαίνει αυτομάτως ότι θα έχει αποκτήσει επίγνωση του εαυτού του και των καταστάσεων που τον περιβάλλουν. Θα καταλάβει ότι ζει ανάμεσα σε «ψέματα» και «σκιές» και θα αναζητήσει την αλήθεια έξω από αυτή την «πλάνη» (λήθη, Matrix, Σπήλαιο, όλα έχουν το ίδιο νόημα) που θεωρούσε μέχρι πριν από λίγο καιρό πραγματικότητα. Κάποιοι ίσως αρχίσουν να σε κοιτούν παράξενα επειδή δεν θα είσαι πια ο ίδιος, αλλά εσύ θα ξέρεις πλέον. Θα είσαι πια ελεύθερος.