Ο Claude Calame κάνει μια συστηματική έρευνα της σεξουαλικότητας των αρχαίων Ελλήνων και επιχειρεί να σκιαγραφήσει τη φυσιογνωμία της δύναμης που οι Έλληνες θεοποίησαν με το όνομα Έρως. Ξεκινά από τη φυσιολογία του έρωτα, μελετά τη λογοτεχνική του έκφραση και τις καλλιτεχνικές του απεικονίσεις και προχωρά στην εξέταση των θεσμών, στη στήριξη των οποίων ο έρωτας συμβάλλει, αλλά και των χώρων που ασκεί την εξουσία του. Σε πρώτο στάδιο ο συγγραφέας επικεντρώνεται στο θέατρο, στις ποιητικές απεικονίσεις του έρωτα στη μελική και την επική ποίηση. Η εξύμνηση του έρωτα, ωστόσο, δεν σημαίνει μόνο απεικόνιση του ερωτικού πόθου αλλά και συγκρότησή του σε κοινωνική πρακτική. Η ποίηση και η εικονογραφία παρακινούν τους αποδέκτες τους να προβληματιστούν για τη λειτουργικότητα του έρωτα στους θεσμούς της πόλης. Με αυτό τον τρόπο, ο Claude Calame θα περάσει από τα συμβολικά παράγωγα στις θεσμικές και κοινωνικές πραγματικότητες που τα προϋποθέτουν.