"Η επιλογη της καφετέριας Μαραμπού ήταν εντελώς τυχαία. Κάπου θα σύχναζε. Εκείνο όμως το οποίο παραήταν σκόπιμο, ήταν η συγκεκριμένη θέση. Καθότανε πάντα στη γωνία, κοντά στη τζαμαρία, που έβλεπε προς την όδο 28ης Οκτωβρίου, και με τέτοιο προσανατολισμό, λες και θα παρακολουθούσε κάποια παρέλαση. Αυτή η θέση έμοιαζε με θέση θρανίου και η καφετέρια με σχολική αίθουσα. Κανείς από τους γνωστούς θαμώνες δεν την έπιανε όσο νωρίτερα κι αν πήγαιναν, γιατί όλοι νομίζανε πως θα τους λέγανε: "Α! Αυτού κάθεται άλλος"." [...] (απόσπασμα από το διήγημα "Ο γόης του Μαραμπού")