...Σαν τα κτήνη που προορίζονται για το σφαγείο τους μετέφεραν το πρωί μιας μαύρης Δευτέρας. Περλ Χάρμπορ Ντέι την ονόμασαν. Ο πρώην πρόεδρος της Ναυτιλιακής Εταιρείας στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του προς τους υπαλλήλους το περιέγραψε σαν μια μεταφορά ιδιοκτησίας. Δικηγόροι χρησιμοποιούν τέτοιου είδους γλώσσα με σκοπό να καμουφλάρουν την ασχήμια της πραγματικότητας, ιδιαίτερα όταν βαδίζουν στον ρυθμό ενός διαφορετικού τυμπανοκρούστη. Τα πάντα ξεπουλήθηκαν, όλα για όλα, ακόμα και οι ζωντανές ψυχές. Ούτε έστω και ένας από τους πάνω από δύο χιλιάδες υπαλλήλους ρωτήθηκε αν αυτή ή αυτός συμφωνούσε να συμπεριληφθεί στα περιουσιακά στοιχεία που μεταφέρθηκαν σ αυτή την ευκαιριακή εξαγορά, μέρος της επίπλωσης και των εξαρτημάτων, της ακίνητης περιουσίας, άψυχων πραγμάτων. Κατανόησαν εκείνο το δευτεριάτικο πρωινό τη ματαιότητα της αντίστασής τους κόντρα στους Λόρδους του χρήματος. Ήταν βέβαια κάπως διαφορετικά με τα εμπορικά πλοία, τριάντα στο σύνολο, είχαν μια δική τους ζωή, όργωναν τους ωκεανούς, τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό, κομμάτια αποσπασμένα από τη Γη...