Στο δοκίμιο αυτό παρουσιάζεται μια αρκετά ιδιαίτερη και ιδιόμορφη ιστορία της νεότερης φιλοσοφίας. Μια ιστορία που αρχίζει ως περιπέτεια εποχής, με την ίδρυση της Τζέιμσταουν και τη σφαγή που επακολούθησε, και τελειώνει ως δραματικό γουέστερν, με τον εκτοπισμό των τελευταίων ελεύθερων ινδιάνικων φυλών και την επέκταση του πολιτισμού στο σύνολο των λεγόμενων περιοχών της μεθορίου. Στο ενδιάμεσο, πολλά θαυμαστά πράγματα συνέβησαν σε αυτή την απέραντη χώρα, που έμοιαζε να κατοικείται από τον πραγματικό «φυσικό άνθρωπο», τον Ινδιάνο, ο οποίος ζούσε σε μια πραγματική «φυσική κατάσταση». Όλα αυτά προκάλεσαν μια σειρά τρομερών αναταράξεων στο σύνολο της ευρωπαϊκής σκέψης, από την κοσμολογία και τη θεολογία έως την ηθική και πολιτική φιλοσοφία. Το βιβλίο εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους οι σημαντικότεροι φιλόσοφοι της δυτικής νεωτερικότητας προσέλαβαν, επεξεργάστηκαν και ενέταξαν στα συστήματά τους τον ινδιάνικο βίο. Από τους φιλοσόφους του βρετανικού εμπειρισμού και του σκωτικού Διαφωτισμού, τους γάλλους Διαφωτιστές και, φυσικά, τον Ρουσσώ έως τους μείζονες στοχαστές του 19ου αιώνα, τον Τοκβίλ, τον Μιλ τον νεότερο και τον Μαρξ, εκτυλίσσεται μια ιστορία της νεότερης φιλοσοφίας που έχει ως πρωταγωνιστή της τον άγριο και ελεύθερο Ινδιάνο.