Πρόκειται για μια συλλογή αυτοτελών ιστοριών μικρού μήκους. Ήρωες του βιβλίου είναι ο κύριος Κάπα, ο αφηγητής αλλά και ο… “κανείς”. Η Αγάπη, ο χρόνος και ο θάνατος συνθέτουν κυρίως τη θεματική αυτού του έργου, το οποίο εν τέλει παρουσιάζει μια εσωτερική νοηματική ενότητα. Αυτή αποδίδεται μέσα από στιγμιότυπα της καθημερινότητας και του ρεαλισμού τα οποία μπλέκονται με τον σουρεαλισμό. Οι χαρακτήρες διαμορφώνονται έτσι μέσα από κάθε ιστορία, ενίοτε και συγχέονται μεταξύ τους, όπως άλλωστε συμβαίνει με τις ίδιες τις λέξεις στους τίτλους. «Το να αγαπάς είναι υπερήφανη αποδοχή της ταπείνωσης Το να αγαπάς είναι ευλογημένη τρέλα Το να αγαπάς είναι ιδιοφυής χαζομάρα»