Ακούσατε, ακούσατε Και μην πολυμιλάτε Τα κινητά να κλείσετε Και μόνο εμάς κοιτάξτε! Γιατί ήρθ’ η ώρα κι η στιγμή Ν’ ανοίξει η αυλαία Και να χαρούμε όλοι μας Το μέγα Οδυσσέα! Τι να χαρούμε δηλαδή Τον έφαγε το μάτι Κι είκοσι χρόνια προσπαθεί Να φτάσει στην Ιθάκη Μα οι θεοί θυμώσανε Γιατί ήτανε σπουδαίος Είχε καρδιά, είχε μυαλό Μα ήταν και ωραίος! Τον ρίξανε σε θάλασσες Τον έστειλαν στην Κίρκη Τη Σκύλλα σαν αντίκρισε Τον έλουσε η φρίκη! Τον Κύκλωπα τον τύφλωσε Τον άφησε στον τόπο Κι απ’ το νησί της Καλυψώς Να φύγει βρήκε τρόπο! Άστε τα λόγια τα πολλά Δεν κάνει άλλα να πούμε Τον Οδυσσέα τον τρανό Όλοι μαζί θα δούμε Αντίο σας, χαρήκαμε Μα ήρθε η σειρά σας Το έργο ν’ απολαύσετε Με όλη την καρδιά σας!...

Είναι ποτέ δυνατόν να μπερδέψουν τον Άγιο Βασίλη με την Κοκκινοσκουφίτσα; Κι όμως είναι! Κι αυτό γιατί ο Άγιος Βασίλης αποφάσισε να πάει να ζήσει για λίγο σ’ ένα μέρος ήσυχο, μακριά απ όλες τις δουλειές που έχει αναλάβει και τη φασαρία που τόσο τον κουράζει, ενώ, απ την άλλη, η Κοκκινοσκουφίτσα το σκασε απ το σπίτι της για να γνωρίσει τη ζωή στην πόλη, επειδή λέει βαρέθηκε να κάνει όλο τα ίδια και τα ίδια στο μονότονο δάσος....

Πρόσεχε τι εύχεσαι....

Ο Αγαθάγγελος είναι ένα πανέμορφο πλάσμα που όλοι τον θαυμάζουν, όμως εκείνος πρέπει να ζήσει με ένα σύνδρομο που του κάνει τη ζωή δύσκολη...