Στα αφηγήματά του, ο Χριστόφορος Λιοντάκης καταφράφει τα γεγονότα όπως τα έζησε στον γενέθλιο τόπο του, το Ίνι, ένα χωριό στην ανατολική Μεσσαρά στην Κρήτη από το 1945 ως το 1956, δηλαδή τα μεταπολεμικά χρόνια, τα φορτισμένα από την κατοχή, τον εμφύλιο και τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής. Μέσα από τα διάφορα flash-back συναιρείται με θαυμαστό τρόπο το ιστορικό παρόν με το παρελθόν δημιουργώ­ντας μια τοιχογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας. Μια ιεροτελεστία αθωότητας μέσα σε μια φύση κατάσπαρτη από τα αρχαιολογικά ερείπια της αρχαίας πόλης των Αρκάδων, όπου κυκλοφορούν αγαπημένα πρόσωπα, νεαρά παιδιά, εμβληματικές μορφές γερόντων. Ένα συναξάρι ανώνυμων προσώπων και πραγμάτων. Το φαινομενικά ασήμαντο μεγαλύνεται, η φύση δοξολογείται.