Δύο άσπονδοι φίλοι, ο Οδυσσέας κι ο Χρήστος βάζουν ένα παράδοξο στοίχημα. Ο πολυπράγμων Στέργιος Αστακός, με τη βοηθεία της Ηλιάνας, ενός κλώνου (του Μπιλ Γκ.) και μιας αμφιλεγόμενης χελώνας που τη λένε Παντελή, αναλαμβάνει να επιλύσει τις διαφορές τους απατώντας στο θεμελιώδες ερώτημα: τα ναρκωτικά, το αλκοόλ μας φέρνουν πιο κοντά στην ευτυχία; "Και να σου πω και κάτι ρε φίλε. Εμένα μου αρέσει ο πόλεμος. Μου αρέσει πολύ. Και είμαι έτοιμος να πολεμήσω το μόνο πραγματικό εχθρό. Ξέρεις για ποιον μιλάω. Σύντομα, πολύ σύντομα, θα κληθούμε να διαλέξουμε πλευρά. Κι αν όχι εμείς, αυτοί που θα ακολουθήσουν. Και τότε θα στηρίξουμε τα πόδια μας στη γη και θα πούμε όχι στα αγγλοσαξονικά γουρόυνια, τα φασιστόμουνα που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο και μετά...μετά... μετά θα βάλουμε σε τάξη τον πλανήτη. Θα ξεκαθαρίσουμε ότι όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. Και τους διαφωνούντες θα τους ρίξουμε στα Τάρταρα. Και μετά θα φτιάξουμε ένα δίκαιο σύστημα. Τι, δεν φτάνουν τα αγαθά; Στα αρχίδια μας φίλε, είμαστε το κέντρο του γαμημένου συστήματος. Στα αρχίδια μας." Άρθρο του Χρήστου Παπαπαύλου δημοσιευμένο στη "Πλήξη".