Κάθε μέρα μετριέται ο νάνος μας για να δει αν ψήλωσε, μα πόντο δεν παίρνει. Πόσο μόνος νιώθει, πόσο άσχημος, ασήμαντος. Οι μαθητές του ωστόσο τον αγαπούν, τον νιώθουν φίλο τους. Μα και ο γέροντας που πουλάει τα κουλούρια έξω από το σχολείο του τον συμβουλεύει να έχει πείσμα και ελπίδα. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή. Στην επόμενη γωνία ή στον επόμενο δρόμο. Ή ίσως την επόμενη μέρα. Πράγματι, ο νάνος θα συναντήσει την τοσοδούλα, που θα του κλέψει την καρδιά. Θέλει να της χαρίσει τα αστέρια, μα δεν μπορεί. Ή έστω να της κόψει ένα λουλούδι, αλλά τα δέντρα είναι πανύψηλα μπροστά του. Τι κρίμα! Δεν θα μπορέσω ποτέ να την κερδίσω, σκέφτεται και απογοητεύεται ο νάνος, που έχει πια πειστεί πως δεν αξίζει να αγαπηθεί. Ποιος θα δώσει ένα καλό μάθημα ζωής στον καλοσυνάτο δάσκαλο; Θα καταφέρει να μάθει πως ο καθένας μας είναι ξεχωριστός; Πως η αγάπη δεν γνωρίζει σύνορα και διακριτικά, αλλά δωρίζεται μόνο σε κείνους που η καρδιά τους είναι καθαρή; Τελικά, θα ψηλώσει ή θα καταλάβει πως το ανάστημα ενός ανθρώπου δεν μετριέται με το ύψος του; Να το θυμάστε: Όλοι είμαστε σαν το νάνο, όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας, τα ελαττώματά μας. Ο καθένας μας όμως είναι διαφορετικά μοναδικός και δικαιούται το δικό του μερίδιο στην ευτυχία.